Thursday, December 13, 2018

Departure


A great oblivion of what lies yonder
Yet driven by such an indifference,
Thou made it, thy epithet-less innocence--
What followed were learning,
Leave aside those tiny pains taken,
For thou think thou can see how thou err as well.

Then the second one,
No more the security of such innocence,
Yet there the same indifference,
Lesser oblivion yet to the churning chase of now--
Running after, say, fleeting pleasures
Yet not having the leisure to have one at a time.
Thy ambivalence is such an abysmal vortex,
Thou art sick, dear.

The first for a genuine freedom,
As per her, dear mother, notion,
The pain-wrought notion,
Even here, at the remote hamlet,
With howling pines serenity,
Just a ledge in exile,
Yet vibrant with sentient human's ambivalence,
Like "What they're up to? Do we lag behind them?"

Thou seem to stumble on it, now,
The true shape of her notion,
When thou hath lost it already--
Amid the jumble of such life:
Cacophony and pre-empting and such running after;
Thou, despite being sort of cast about, art part of it.

And, so strangely, thou prepare for the third.
Oh, how ill-fated thou art, dear.
I wish if I were a magpie rather than being thee.
Sorry! That's thy life--
Leaving or willing to leave but where?
Is such really a sign of an inner revolution?

Thursday, September 13, 2018

I Am Lagging Behind So


Consummation is all what you need, namely sensory level satisfactions and, if one step further, imaginative reverie, namely our discriminatory minds food. And it's consummated, or thought as, by a nomenclature attached to it, like 'the scarlet' of 'rose', and the vibes and the flow of imagination or whatever. Does it work greater? Maybe. And that's the underlining difference we human beings think as up and above, from an animal. But in the area of placidity and, maybe 'idle', mindfulness, in which we are in dire starvation, especially these days, an animal is many tiers above us. But we have our ratiocinating intellect expressed by a communicative behaviour and system, where we have gone awry so far and on as of our sickening indulgence in holding such magisterial confidence in what and how we communicate forth so, given there a situation that presents as identical to us, like a rose as a rose. So the blatant homogenisation and glossy ad posters, doing some work, but always lacking something, always there you and me gritting teeth and fuming and complaining. Because we don't care about our own way of seeing, especially being in some way familiar with our own discriminatory, narrow way of taking in and expressing so.

Thursday, August 30, 2018

So I Shed Off


A spasm of fear happened to seize me when just looking across a wide floor, my fellow mates working on the other side, amid random human cries sort of self-inspiring or navigating oneself away from brooding over something. Racking my head now casually, now tad seriously by tethering my illumined wind-like being to myself, I happened draw a conclusion that this diffidence, this fear isn't so much about 'what about me, my life' as it's about an unskilled task to be performed. Once got immersed into it and knowing it, it's gone temporarily, that dooming summon bred by such lack of rational maturity, learning curiosity (partly palled by the drudgery begot fatigue that sometimes turns like into a glimpse of neurasthenia, a fleeting intimation) and being able to view it from different angles. And yes, really, such fear is really enlightening, like my learning that everything has its literacy, even for wearing an arched smirk, even for a drudge. Don't overestimate that you can walk safely.

Saturday, August 18, 2018

A Rejoinder: Just A Waste of Breath


Yes, democracy, freedom of speech, and so the culture of preempting rather than listening ensued. Whatever, leave it. I have been hearing a lot so much concerned about money and women and house and vehicle and so forth. Sad but c'est la vie. But sometimes maintaining a silence answers a lot rather than positing forth verbiages against a hocus-pocus, a drunkard's maudlin gibberish, a few scattered paragraphs sort of jotted down in high intoxicated reverie, and, yes, the assurance of the bounty coming up for letting it publish in his name appended with 'former judge' of India high court.

Yes, our dear Sikyong la sounded much concerned about it in his speeches during today's programs related with CTA's Five-Fifty Youth Forum, the first ever of its kind for the shortlisted Tibetan youths from various corners of the world. He sounded sort of much affected, for a single 'rejoinder' hasn't appeared expostulating it. So I hurried myself to google it, and found it there, so bare and crude and so, so defaming the appended title, the title related with law and justice practitioner, namely the only beacon of human existence these days. I wasn't moved at all, and found it like worth not a word. The motive is clear, as it suffuses over each word.

Wednesday, August 15, 2018

For The Great One: The Enigma of Human Life


“The only lies for which we are truly punished are those we tell ourselves.” VS Naipaul

Murakami’s preference of projecting himself in the first person rather than in the third is so far a means not to lie to himself, like presenting himself as he delineates a scene. Thinking or being assured ‘I won’t die tomorrow’ is, for me, lying to myself. The bottom-line is how a liar can be an artist, for an artistic means of expression knows nothing about self-enlargement and vaunting and funnily shining over others. But, fortunately, everyone possesses the same artistic greatness that can be communicated through even such means like self-communing.

Thursday, August 9, 2018

Such Void is Inexpressible

Despite being what it's, the dreamy world including the notion of me, my feelings and minds and consciousness, and this body, despite being the only means to reach out to the dreamy experience of infinity, namely the complete negation of such conceptual jumbles or minds or ideas of ours, wading through its quagmire, the repetition, the treadmill, holding on to a faint hope of 'better tomorrow', is really adventurous. For having such a split-second illumination on a so seldom basis, really, I think, even living is an adventure. So you can think you're a hero. Then, if tending to explore further down the meta-world as per one's endowed intuition, if you think you're doing more than just living, then don't forget that you're just dreaming.  

Thursday, July 19, 2018

A New Way of Seeing Thee

A dreamy corner of a planet,
A defile, with pines howling on either side of it;
Hanging on its elegiac tune, rather reluctantly,
I happened to bump on an enlightenment--
How a great uncertainty wails.
No, it can't be so to thee.
Just a way of interpreting,
But I held it and still do so,
A great portal to a lost world
That could be just evoked, not with brushstrokes.

And thou appeared at last,
The dreamy nymph, a stoic to me,
And it could be my own way of misjudging.
But a sentient thou art that matters,
My words of well-wishing could be siphoned off
That I still fancy.
Yes, my own way again.

Then what left over other than this savvy self-projection?
That crunchy, squelchy rhythm,
A pair of heavy feet on a plane of unblemished whiteness--
Yet another beginning,
Yet another projected trail of a winding timescale.
Don't say the same boring story,
As nothing is so if could be seen from this mystic angle--
Just projection both the observer and the matter.
Then what to haste for so,
Once freed oneself by outwitting it thus?

The defile, howling pines, the enlightenment--
They're just like clowns to me now,
Not worth-brooding over.
Yet thou, the sentient one, breathe just thus,
Despite my slipped discrimination yet
Like taking thee being there that concretely.
  

Friday, May 18, 2018

Awareness



‘The tightness of sentences’, V.S. Naipaul’s words in The Enigma of Arrival, a great work of his that, for me, really proves ‘old is gold’, now dawns on me with an intimation like sense of age, energy. The tightness as so much about being periodic, not flabby, as about being mellifluous, the music. Yes, like any arts, constructing or arranging words is mostly heuristic through the labor—to master over or beyond the normal syntax, to be able to present something unique, multi-layered, captivating... Yes, it’s nothing other than being aware of oneself so far but through aging. 

Thursday, May 17, 2018

I Care for the One Who Has Shaped Me



Apart from great India’s pluralism, namely spiritual, that His Holiness the Dalai Lama has been voicing for as an epitome for the rest of the world, there are Indian openness, generosity, stint, veracity as of the same attribute, namely as of her inimitable diversity. As for her openness, not like others who say something and do something else, or something like letting enter just the vestibule, she is stereotyped as something else. But by those who is cocksure of his mere narrow theoretical knowledge, like he could say as if he were there. And here in Paris even a Chinese restauranteur, the one from a remote nook of China, so desperate about just money here, just broken French even after being here for decades, can dare to have an odious say on India. Why? Because he or she has learned so, like rape cases. Why? Because of India’s freedom of press. Then what more to say on China’s media here, you know it so well. Leave aside democracy and autocracy and famous fancy label like ‘happiest’, name one country which is more open, generous than India? If there are such ones, why more of face-fuss and formality in place of veracity, substantiveness?

Wednesday, May 16, 2018

Two Exiled Tibetan Brothers' Enterprise: An Oddity Among Oddities

Just a part of his restaurant
Through my searching for Tilleul (lime fruit) facts online, whoop now like having developed a sense of physical energy, so a postprandial effect, ageing you can't disagree, I happened to hark back to my friend Ahtsang Khunchok's small venture here in Paris, a grab-and-walkaway outlet, a Tibetan kitchen in the metro station premises (Metro 13 Carrefour Pleyel, Direction: Saint-Denis Université). I visited it recently. So impressive, venturous, leave aside the friendly Tibetan vibes, I was really impressed by his curt remark: Why work under someone. There no time for enumerating those homemaking things I used to do in other simpler habitations back in India, at a Tibetan camp, namely an obsession of mine, appraising each valued piece of furniture or electronic home appliance in my own estimation, and wondering about the labours and fusses and thrills and why not money afforded for each, so daunting to me.

Yes, here, I want to say the present brand of his small enterprise is Bon Traiteur that he is thinking to change into Tibetan Kitchen. I found the stuffs delicious, home-cooked. Yes, as to indulge myself, from the restaurant proper, as it is one floor subterranean, I saw a flight of wide concrete steps on two sides leading up onto the concourse before a skyscraper, with more busy scenes on all sides. Yes, what I want to say is about those scurrying past to mount the steps or those dismounting them: they are themselves telling stories, those myriad souls' cries fading away unheard of, maybe without the means of an expression, maybe so much scattered despite toying with gizmos. I am always impressed with the idea of seeing a face once in my lifetime, so many such faces, as so odd I found my being here. Why here?

Visit: https://www.tibetankitchen59.wordpress.com

Tuesday, May 8, 2018

དྲ་སྣང་། ལྟར་སྣང་།



ཟམ་གདོང་རིན་པོ་ཆེ་མཆོག་ནས་ཝ་ན་དབུས་བོད་ཀྱི་གཙུག་ལག་སློབ་གཉེར་ཁང་དུ་བསྩལ་བའི་དབུ་མའི་ལྟ་བའི་སྐོར་གྱི་བཀའ་སློབ་ལས།

དགག་བྱ་ཁྱབ་ཆེ་བ། དགག་བྱ་རང་བཞིན་གྱིས་གྲུབ་པ་བཀག་ཆེ་བས་ཐ་སྙད་དུ་བྱ་བྱེད་ཀྱི་རྣམ་བཞག་འཇོག་ས་མེད་པ་སྟེ། དོན་གྱི་གང་ཡང་མེད་པའི་དོན་དུ་སོང་བ།

དགག་བྱ་ཁྱབ་ཆུང་བ། དགག་བྱ་རང་བཞིན་གྱིས་གྲུབ་པ་གཙོ་བོ་གྲུབ་མཐས་སྒྲོ་བཏགས་པའི་ཀུན་བཏགས་ཙམ་ལ་སོང་ནས་བློ་ལྷན་སྐྱེས་ཏེ། འཇིག་རྟེན་ཡན་གར་བ་དུད་འགྲོ་ཚུན་ཆད་ཀྱི་འཛིན་ཚུལ་རང་ལ་སྣང་བ་དོན་སྟེང་ནས་རང་དབང་གིས་གྲུབ་པ་དགག་བྱར་མ་ཁྱབ་པ།
*
སྣང་བས་མེད་མཐའ་སེལ། སྣང་བ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཡོད་པས་གཏན་མེད་ཡིན་པ་སེལ།

སྟོང་བས་ཡོད་མཐའ་སེལ། རྟེན་འབྱུང་གི་རྒྱུ་མཚན་དེ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་གྲུབ་པས་སྟོང་བས་རང་དབང་གིས་གྲུབ་པ་སེལ།

རྟག་མཐར་ལྷུང་ཉེན་ཡོད་པ།

ཆད་མཐར་ལྷུང་ཉེན་ཡོད་པ།

དེ་ལས།

སྣང་བས་ཡོད་མཐའ་སེལ། སྣང་བ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའམ་རྟེན་འབྱུང་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ལས་རང་དབང་གིས་གྲུབ་པ་སེལ།

སྟོང་བས་མེད་མཐའ་སེལ། རང་དབང་གིས་གྲུབ་པས་སྟོང་ཡང་ཡོད་པ་བསྙོན་མེད་པས་ཐ་སྙད་ཙམ་དུའམ་བཏགས་ཙམ་དུ་ཡོད་པས་གཏན་མེད་ཀྱི་མེད་མཐའ་སེལ།
*
རིན་པོ་ཆེ་མཆོག་གིས་གསུངས་དོན། ཐལ་འགྱུར་བས་གདགས་གཞིར་དབང་ཚད་གང་ཡང་མི་སྤྲོད་པར་གཙོ་བོར་འདོགས་བྱེད་ལ་ཡིན་པ་འདྲ་བ་ཞིག་ཐོས། མཚན་འཛིན་གྱི་དམིགས་གཏད་ཡོངས་བཤིག་དགོས་པ་སྨོས་མེད་པས་འདོགས་བྱེད་ཡང་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་སྟེ་རང་གི་འདོགས་བྱེད་སྒྲ་རྟོག་གིས་བཏགས་ཙམ་དུ་ཡོད་པ་ལས་གཞན་ཅི། དཔེར་ན། འདོགས་བྱེད་རྣམ་རྟོག་གི་རྩ་བ་མ་རིག་པ་དེ་ཡང་རང་གི་འདོགས་བྱེད་སྒྲ་རྟོག་གིས་བཏགས་ཙམ་དང་། དེ་ཡང་མ་རིག་པས་སྤྲོས་པས་ཕར་སྤྲོས་ཚུར་སྤྲོས་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ལས་འདོགས་བྱེད་ལ་མཚན་འཛིན་གྱི་ཕྱོགས་འདྲ་བ་ཞིག་སོང་ན་ག་ལ་འགྲིག མདོར་ན། ༸གོང་ས་སྐྱབས་མགོན་ཆེན་པོ་མཆོག་གིས་ལན་དུ་མར་གསུངས་པ་བདག་གིས་ཐོས་དོན་ལྟར་མཚན་འཛིན་གྱི་དམིགས་གཏད་ཡོངས་བཤིག་པ་ཞིག་དགོས་པ་ལས་བཏགས་ཆོས་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཟེར་ཡང་གདགས་གཞི་ཞེས་ལྷག་ཡོད་པ་འདྲ་བ་དང་། དེ་བཞིན་འདོགས་བྱེད་ཅེས་ལྷག་ཡོད་པ་འདྲར་སོང་ན་མཚན་འཛིན་ལས་གཞན་ཅི་སྙམ་མོ།།

_________________
https://www.youtube.com/watch?v=_9IDiQ-h4no

དེས་ན་ང་རང་གི་ཉམས་མྱོང་།

རྩ་ཤེས་གཙོས་དབུ་མའི་བསྟན་བཅོས་དག་ཏུ་བརྡར་ཤ་བཅད་པའི་རིགས་པའི་ཚོགས་དང་། སྒོས་སུ་རྟེན་འབྱུང་ཕྲ་མོའི་རིགས་པ་རང་གི་འདོགས་བྱེད་ལ་བརྟེན་ནས་གྲུབ་པ་ཞེས་པའི་འདོགས་བྱེད་ཡང་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་སྟེ། སྤྲོ་བྱེད་རྣམ་རྟོག་གི་རྩ་བ་མ་རིག་པ་དེ་ཡང་དེས་གློ་བུར་ཚུལ་དུ་སྒྲིབ་ཅིང་སྤྲོས་པའི་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའི་སེམས་སམ་ཡིད་བློ་རྟོག་པ་དེས་ཚུར་སྤྲོས་ཙམ་མོ། །རིགས་པ་དེ་དག་ལས་དོན་སྟེང་ནས་སམ་ཕ་ངོས་བདེན་བདེན་དུ་གྲུབ་པ་གང་ཡང་མེད་མོད་ཀྱང་། ཐ་སྙད་དུ་བྱ་བྱེད་འཐད་པ་ཞེས་སམ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའི་སྤྲོ་བྱེད་དེས་སྤྲོས་པའི་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཞིག་ཡོད་པ་བསྙོན་མེད་དང་། དེ་ལྟར་དུ་ཡོད་པའི་ཡོད་གོ་ཆོད་ཚུལ་གོ་བ་ནི་ཤིན་ཏུ་དཀའ་བའི་གནད་ཅིག་རེད་སྙམ། ད་ཅུང་གོ་བ་འདྲ་བྱུང་བ་ནི་དེ་ལྟར་ཡོད་གོ་ཆོད་ཚུལ་ལ་ངེས་པ་ཞིག་མ་རྙེད་ན་ཐ་སྙད་ལ་ཁྱད་གསོད་བྱེད་ཉེན་ཆེས་ཆེ། ཡོད་གོ་ཆོད་ཚུལ་ཡང་གཙོ་བོ་རྟེན་འབྱུང་གི་གོ་རིམ་ངེས་པ་སྟེ། དཔེར་ན། ལས་བྱས་པ་ཆུད་མི་ཟོད་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལྟར་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའི་སྤྲོ་བྱེད་དེས་སྤྲོས་པའི་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའི་ང་དང་། ངའི་སེམས་ཚོར། ངའི་ལུས་བེམ་པོ་དེ། ཕྱིའི་སྣང་སྲིད། གཟུགས་ནས་རྣམ་མཁྱེན་བར། སྐད་ཅིག་སྐད་ཅིག་འཇིག་པའི་རང་བཞིན། རྒྱུ་རྐྱེན་དུ་མས་བྱས་པ། ལྟོས་གྲུབ་རིང་ཐུང་ཕ་བུ་ལྟ་བུ། རང་གི་ཆ་ཤས་ལ་བརྟེན་ནས་གྲུབ་པ་ཤིང་རྟ་ལྟ་བུ། རང་གི་གདགས་གཞི་ལ་བརྟེན་ནས་གྲུབ་པ་བུམ་པ་ལྟ་བུ། རང་གི་འདོགས་བྱེད་ལ་བརྟེན་ནས་གྲུབ་པ་དོན་སྤྱི་ལྟ་བུ། སྐྱེ་གནས་འཇིག་གསུམ། སྐྱེ་རྒ་ན་འཆི། འགྲོ་འོང་། ཁོང་ཁྲོས་རང་གཞན་གཉིས་འཕོང་བ། གོམ་པའི་འདེགས་འཇོག་ལས་སླེབ་པ་སོགས་མཐའ་ཡས་པ་ལྟར་རོ།།

དེ་དག་ང་ཚོར་སྣང་ཚུལ་བཞིན་དོན་སྟེང་ནས་སམ་ཕ་ངོས་ནས་བདེན་བདེན་ཐེར་ཟུག་ཏུ་གྲུབ་པར་འཛིན་པས་ཚུལ་མིན་ཡིད་བྱེད་ཀྱི་རྣམ་རྟོག་གམ་ཐལ་བའི་སྒྲོ་འདོགས་དཔེར་ན་ང་དང་ཁོ། དེ་དང་དེ། བཟང་དང་ངན། འགྲིག་དང་མ་འགྲིག སྡུག་དང་མི་སྡུག་སོགས་འདྲེན་ཡོང་། དེ་ལས་ཆགས་སྡང་། དེ་ལས་ཕྲག་དོག་འགྲན་སེམས་ང་རྒྱལ་ཐེ་ཚོམ་ཞེ་སྣང་རྣམ་རྟོག་དོགས་པ་རེ་བ་སོགས། དེ་ལས་རང་གཞན་གཉིས་འཕོང་བའི་སྒོ་གསུམ་གྱི་ལས་ལ་འཇུག་པ་ལས། དོན་སྟེང་ནས་སམ་ཕར་ངོས་ནས་དེ་ལྟར་བདེན་བདེན་དུ་གྲུབ་པར་མ་འཛིན་པར་ཅི་ལྟར་བཀྲི་མི་ཤིས་པ་དེ་དག་གི་རིམ་པ་ལ་འཇུག་སྲིད་སྙམ། ད་དེ་ལྟར་གྲུབ་ཡོད་ན་གནས་ལུགས་ཡིན་པས་དེ་ལྟར་འཛིན་པས་གྲོལ་དགོས་པ་ལས་འཕོང་པས་དེ་ལྟར་གྲུབ་ག་ལ་ཡོད། དེས་ན་དེ་ལྟར་འཛིན་པ་ལ་ཡིད་རྟོན་ག་ལ་བྱེད་སྲིད། 

དེས་ན། ཡོད་ནི་ཡོད་པས་ད་སྤྲོ་བྱེད་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་དེས་སྤྲོས་པའི་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཡིན་ཡང་དེ་ཙམ་གྱི་ངང་རྟེན་འབྲུང་གི་གོ་རིམ་ངེས་པས་ཡོད་གོ་ཆོད་སྙམ་སྟེ། དཔེར་ན། ལྟོ་གོས་གཏམ་ཇོ་བོ་སེམས་ཅན་གྱི་དྲིན་ལ་བརྟེན་པ་བཞིན་ནོ།།

རང་གི་འདོགས་བྱེད་ལ་བརྟེན་ནས་གྲུབ་པའི་དཔེ།

ནད་པ་རྨོ་ལགས་ཤིག་ཡོད་པ་སྨན་ཁབ་དེ་བྱུང་ན་བློ་བདེ་ཞིང་དྲག་སྣང་གིས་ཁེངས་པ་དེའི་ཨུ་ཚུགས་དང་། སྨན་པ་ཐབས་མཁས་ཅན། སྨན་ཁབ་དེ་མུ་མཐུད་ན་གནོད་ཆེ་བས་ནད་པའི་རྣམ་རྟོག་སྒྲོལ་སླད་སྨན་པས་་སྨན་དམ་ཇ་ཐང་མདོག་ཅན་དེའི་ནང་སྟོབས་སྨན་བསྐངས་པ་སྨན་ཁབ་ཀྱིས་བརྔུབས་ནས་བརྒྱབ་པ་ལས་དང་པོ་བློ་བདེ་ཞིང་དྲག་སྣང་བྱུང་བ་ལྟ་བུ། དོན་སྟེང་ནས་གྲུབ་པ་ཅིག་ཡིན་ན། འདོད་པའི་སྨན་ནི་མ་ཡིན་པས་ཇི་ལྟར་དྲག་སྣང་བྱུང་སྲིད། 

དཔེ་ཡག་ཤོས་གཅིག་ནི་ཆེས་གཅེས་ས་རང་དང་གཞན་སུ་རུང་ལ་ཞེ་ཐག་པ་ནས་སྡང་བ་དེ་རེད། 

རྟེན་འབྱུང་གི་ལྟ་བར་མོས་ཤིང་དཔྱོད་པའི་འབེན།

༸དཔལ་མགོན་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་བྱང་ཆུབ་སེམས་འགྲེལ་ལས།

དེ་ལྟར་སྟོང་བ་ཉིད་འདི་ནི། །རྣལ་འབྱོར་པ་ཡིས་བསྒོམ་བྱས་ནས། །གཞན་གྱི་དོན་ལ་ཆགས་པའི་བློ། །འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་ཐེ་ཚོམ་མེད། །
*
ཆོས་རྣམས་སྟོང་བ་འདི་ཤེས་ནས། །ལས་དང་འབྲས་བུ་བསྟན་པ་གང་། །དེ་ནི་ངོ་མཚར་བས་ངོ་མཚར། །རྨད་བྱུང་བས་ཀྱང་རྨད་དུ་བྱུང་། །

སུ་ཡིན་རུང་སྐྱིད་པ་ཅིག་དགོས་གཤིས། རང་དོན་རང་བྱེད་ཀྱིས་ཀྱང་འབྲེལ་བས་གཞན་ལ་གཅེས་ཤིང་གུས་དགོས། སྤྱོད་འཇུག་ལས། བདག་བདེ་གཞན་གི་སྡུག་བསྔལ་དག །ཡང་དག་བརྗེ་བ་མ་བྱས་ན། །སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་མི་གྲུབ་ཅིང་། །འཁོར་བ་ན་ཡང་བདེ་བ་མེད། །ཅེས་གསུངས་པའི་གནད་ནི་རྟེན་འབྱུང་གི་གོ་བའི་རྣམ་དཔྱོད་ཀྱི་རྒྱབ་རྟེན་ཐོག་གང་ཐ་སྙད་དུ་ཡོད་པའི་ཡོད་གོ་ཆོད་ཕྱིར། སྣང་སྲིད་གཉེན་དུ་འཆར་བ་ཞིག་མ་བྱུང་ན་དངོས་གནས་བདེ་སྐྱིད་མཚན་ཉིད་ཚང་བ་ཞིག་སྐྱོང་དཀའ་ན། བྱམས་པ་བརྩེ་བ་མཛའ་གཅུགས་གཅེས་སེམས་རང་དོན་ཡིད་བྱེད་གུ་དོག་དེས་ད་བར་བསྐྱངས་པ་དེའི་གོ་ས་བརྗེས་ནས་ཉམས་སུ་ལེན་པའམ་དེང་སང་གི་ཐ་སྙད་ལ་དེ་ལྟར་ཞིབ་འཇུག་བྱས་ནས་རྟོག་དཔྱོད་བྱེད་དགོས་པ་རེད་སྙམ། ད་བར་རང་དོན་ཡིད་བྱེད་དེས་རང་ཙམ་གཅེས་པར་འཛིན་པས་ད་གཟོད་རང་གི་ཁ་ཐབས་ག་པར་བསྐྱལ་འདུག དམིགས་བསལ་དེང་སང་དྲ་རྒྱའི་བརྡ་འཕྲིན་དུས་ཚིགས་སམ་འདོད་ཡོན་དང་ཕྱིའི་རྣམ་པ་ཙམ་ལ་ཆེས་གཅེས་སྤྲོས་པས་རྣམ་རྟོག་རུ་འཛིང་ཞིང་ཚོར་སྐྱེན་བཟེ་རེ་ཅན་གྱི་སྐབས་ན། ཡང་ནས་ཡང་དུ་བརྒྱུགས་བརྒྱུགས་པས་གང་ཐོབ་བམ། ཆུ་འཚོལ་ཡི་དགས་ཤིག་བཞིན། རེད། ཐོབ་ཡོད་དང་ཡོད། ད་དུང་གཅིག་མ་ཚང་བ། མ་འདང་བ། མ་འགྲིག་པ། མ་འཐུས་པ། མ་རྙེད་པ། སླེབ་རྒྱུ་མེད་པའི་མ་འོངས་པ་ལང་ལང་པོ་ཞིག་གི་ཆེད། མདོར་ན། རང་གི་ནང་གི་འཇུག་ཚུལ་ལ་བདག་མེད་པས་ཐོབ་པ་ཕྱིའི་རྨི་ལམ་གི་ནོར་གྱིས་ཇི་ལྟར་དེར་ཚོད་འཛིན་ཐུབ། དེས་ན་བདེ་ཞིང་སྐྱིད་པའམ་རང་དབང་གི་སྐབས་ཤིག་ནམ། དེས་ན་རྣམ་དཔྱོད་ལྡན་པ་ཞིག་བཞིན་གཞན་ལ་གཅེས་དགོས། གང་ལགས་ཞེ་ན། རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བ་བསླུ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ།།

རྟེན་འབྱུང་ལ་འཇུག་ཚུལ་ང་རང་གི་ཉམས་མྱོང་ཚིག་འགའ་ནང་།

སློབ་དཔོན་ཟླ་བ་གྲགས་པས་འཇུག་པ་རང་འགྲེལ་ལས།


དེའི་ཕྱིར་དབུ་མའི་གཞུང་ལུགས་ལས། གཞན་པའི་གཞུང་ལ་ཚུལ་ལུགས་རང་གི་བློས་སྦྱར་བ་དེ་དག་བལྟས་ནས་ཀྱང་བདག་གསལ་བར་བྱེད་པའི་གཞུང་ལུགས་རྣམས་ལ་བྱ་བ་ལྟར་དགའ་བའི་བློ་གྲོས་དོར་བར་བྱ་སྟེ། ལུགས་གཞན་པོ་རང་གི་བློས་སྦྱར་བ་ལ་ཡ་མཚན་པར་རྟོགས་པར་མི་བྱའི། རང་གི་སྟོང་བ་ཉིད་ཀྱི་ལྟ་བ་ལ་ལྷག་པར་མོས་པ་ཁོ་ན་ལ་ཡ་མཚན་པར་རྟོགས་པར་བྱའོ།།

སྣང་སྲིད་དེ་ལྟར་སྤྲོ་བྱེད་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་དེས་སྤྲོས་པའི་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཞིག་ལེགས་པར་འཆར་བ་ལ། རྒྱུ་འབྲས་རྟེན་འབྱུང་རྒྱུ་རྐྱེན་དུ་མས་བྱས་ཚུལ། རིང་ཐུང་སོགས་ལྟོས་གྲུབ་ཀྱི་རང་བཞིན། སྐད་ཅིག་གིས་འགྱུར་བ་རིགས་པས་སེམས་པ། རང་གི་ཆ་ཤས་ལ་བརྟེན་ནས་གྲུབ་པ་སོགས་ལ་གོ་བ་ཡོད་པའི་ཐོག དང་པོ་རང་གི་གདགས་གཞི་ལ་བརྟེན་ནས་གྲུབ་པ་བཏགས་ཆོས་མིང་དེ་རང་གི་གདགས་གཞི་ལ་བརྟེན་ནས་བཏགས་ཙམ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཡིན་པ་དེ་དུས་ཡུན་རིང་པོར་བསམ་གཞིགས་བྱེད་དགོས། དེ་ནས་གདགས་གཞི་དེ་ལྷག་ཡོད་ན་མཚན་འཛིན་གྱིས་བཀྲ་མི་ཤིས་པ་དེ་དག་འདྲེན་ཡོང་བས་དབུ་མའི་རིགས་པ་དག་ལ་བློ་ཉེ་རུ་གཏང་དགོས། དེ་ནས་འདོགས་བྱེད་དེ་ཡང་ལྷག་ཡོད་ན་མི་འགྲིག་པས་སྤྲོ་བྱེད་དེ་ཡང་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཡིན་ཚུལ་ཤེས་དགོས། དེ་ནས་ཐ་སྙད་དུ་ཡོད་པའི་ཡོད་གོ་ཆོད་ཚུལ་ལ་རང་གི་ཉམས་མྱོང་སྐྱེ་ཐུབ་པ་ཞིག་བྱེད་གལ་ཆེ། ད་དུང་ཡང་ང་རང་གི་སྣང་ཚུལ་ཏེ་དོན་སྟེང་ནས་སམ་ཕ་ངོ་ནས་བདེན་བདེན་ཐེར་ཟུག་ཏུ་གྲུབ་པར་འཛིན་གྱི་ཡོད་པ་ཚོར་མི་ཐུབ། དེའི་ཆེད་ང་རང་གི་ཉམས་མྱོང་ལྟར་ན་ཚོར་བ་ཅི་བྱུང་མྱོང་ཚུལ་ལ་དྲན་པར་ཉེ་བར་འཇོག་པ་དང་། ཅི་ཐུབ་ཀྱིས་སྒོ་ལྔའི་དབང་ཤེས་ཀྱི་རྒྱུ་བ་བཀག་ནས་སེམས་གསལ་རིག་དེར་དྲན་པ་ཉེ་བར་འཇོག་པར་གོམས་པ་ཞིག་སྟེན་ཐུབ་ན། གཏན་གཏན་དགའ་སྐྱོ་ན་ཚ་མྱོང་བ་ཙམ་མིན་པར་མྱོང་ཚུལ་གོ་བས་བཟེ་རེ་ཅན་དུ་མི་འགྱུར། དེ་ནས་རང་གིས་སྣང་སྲིད་འཛིན་ཚུལ་ང་དང་ངའི་སེམས་ཚོར་ལུས་བཅས་དོན་སྟེང་ནས་དང་སྣང་སྲིད་ཕ་ངོ་ནས་བདེན་བདེན་ཐེར་ཟུག་ཏུ་གྲུབ་པར་འཛིན་པ་ར་འཕྲོད་ཐུབ། དེ་ལས་འགྲིག་མི་འགྲིག སྡུག་དང་མི་སྡུག བཟང་དང་ངན། ཡག་དང་ཉེས་སོགས་ཐལ་བའི་སྒྲོ་གདོགས་ཚུལ་མིན་ཡིད་བྱེད་ཀྱི་རྣམ་རྟོག་འདྲེན་པ་གོ་ཐུབ། དེ་ལས་ཆགས་སྡང་། དེ་ལས་ཕྲག་དོག་འགྲན་སེམས་ང་རྒྱལ་ཐེ་ཚོམ་ཞེ་སྣང་རྣམ་རྟོག་དོགས་པ་རེ་བ་སོགས། དེ་ལས་རང་གཞན་གཉིས་འཕོང་བའི་སྒོ་སུམ་གྱི་ལས་ཅི་རིགས་ལ་འཇུག་ཚུལ་གོ་ཐུབ། དེ་ལྟར་བདེན་ཐེར་དུ་འཛིན་ཚུལ་ཤེས་ཤིང་དེ་ལྟར་གྲུབ་མེད་པ་དབུ་མའི་རིགས་ཚོགས་ལ་གཟུ་བོའི་བློ་རྟོན་པས། དེས་ན་ཡོད་ནི་ཡོད་པས་སྤྲོ་བྱེད་སྒྱུ་མ་ལ་གོ་བ་ཡོད་པའི་ཐོག་དེས་སྤྲོས་པའི་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཡིན་ཡང་རྟེན་འབྱུང་གི་གོ་རིམ་ཆུད་མི་ཟ་བ་ལ་བློ་ཉེ་དགོས། དེ་ནས་རིམ་གྱིས་བྲོ་རྒྱུ་ཞིག་ཡོང་སྙམ་མོ།།

ལམ་བུ་དེའི་སྟེང་བསྐྱོད་ན། དེ་ཡང་ཚེ་འདི་ཙམ་ལ་མ་ཆགས་པར། བསམ་བྱ་སྒོར་མོ་ཙམ་མིན་པར། གཏན་གཏན་ཚིག་སྦོམ་པོ་ཞིག་གིས་མཇུག་བསྡུ་ན། སྐྱིད་པའི་སྐྱིད་འགོ་ཞིག་འཚུགས་ཡོང་། མི་ཚེ་ལ་འགྱུར་བ་རླབས་པོ་ཆེ་ཞིག་ཐེབས་ཡོང་།

Sunday, March 25, 2018

So We Leap Forward


My take on the recent 8 days long peaceful protest against our administration in exile, triggered off by the case of the ex-parliament speaker's termination from the post of Representative  in North America, as the chief of Tibet Office in Washington DC, could be said as unprecedented in the history of our democracy in exile. Really, it did shook those posers' tiny hearts, now serving as our executives and MPs. I have been here in France, where there is going to be a series of public demonstrations in the upcoming months, not like in any other countries but India, for their socio-personal welfare against the present government's proposed reform. Why we tend to shudder at such demonstrations? I think a spark leading to the wide expression of our resistance against any domination, manipulation or exploitation begins so. A democracy has to be vibrant so. The 8 days protest is for me like a psychologist taking me to studying our leaders' and voices' coloration and ado and fibs through our recent 10 days long parliament session, I mean besides the same 'blame-game', now something like one step off 'speech learning'.

Like for a writer who can't arouse anger, namely a paroxysm of such ugliness that sometimes teaches us something as an afterthought, is said as 'like a corpse', a democracy without such protests is like, for me, a flunkey. Why there aren't such protests happening in Nepal and Bhutan? In such a sense, we are leaping forward. Here where I am, you will find more shocking things to your way of seeing like hurling whisked eggs at or pouring down a packet of wheat flour on to such posers, namely leaders. As per my idea, the recent protest was too peaceful, sort of cast off from the real scene.

In essence, I am with the picketing, our pride. Don't try to misinterpret it. I am fed up with your ideal, soft whispers. I am fed up with those posers at the helms of our administration rigged up by the great grace of our only sun, His Holiness the Dalai Lama, now led by the snobbish charmer, liar. 

Saturday, March 24, 2018

A Piece of Ethics: Now I Don't Shed Off But Do Benefit


ཚེ་འདི་མདང་གི་རྨི་ལམ་འདྲ།།
ཕུན་སུམ་ཚོགས་ཀྱང་ཡུད་ཙམ་ཡིན།

~ གྲུབ་ཆེན་མར་པ་ལོ་ཙྭ་བས།

*
"དེའི་ཕྱིར་དབུ་མའི་གཞུང་ལུགས་ལས། གཞན་པའི་གཞུང་ལ་ཚུལ་ལུགས་རང་གི་བློས་སྦྱར་བ་དེ་དག་བལྟས་ནས་ཀྱང་བདག་གསལ་བར་བྱེད་པའི་གཞུང་ལུགས་རྣམས་ལ་བྱ་བ་ལྟར་དགའ་བའི་བློ་གྲོས་དོར་བར་བྱ་སྟེ། ལུགས་གཞན་པོ་རང་གི་བློས་སྦྱར་བ་ལ་ཡ་མཚན་པར་རྟོགས་པར་མི་བྱའི། རང་གི་སྟོང་བ་ཉིད་ཀྱི་ལྟ་བ་ལ་ལྷག་པར་མོས་པ་ཁོ་ན་ལ་ཡ་མཚན་པར་རྟོགས་པར་བྱའོ།།"

~ སློབ་དཔོན་ཟླ་བ་གྲགས་པས།
འཇུག་པ་རང་འགྲེལ་ལས།

*
བལྟས་ན་སྐྱིད་སྐྱིད་འདྲ་བ་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཕུན་ཚོགས།།
ཐོབ་ན་རང་རང་སྐབས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་རེ་རེད་འདུག།

~ ལྟ་གྲུབ་སྨྲ་བ་དགེ་ཆོས་ཀྱིས།


Tuesday, February 27, 2018

Self-Mirroring


Friedrich Nietzsche's Beyond Good and Evil is hard reading so far. Reading it through my obsession with Nagarjuna's Middle View, namely my fledgling self-feeding of it, is sort of waste of time, but not. 'Just in designation' and such passing remarks like something seeming to touch the depth but not like Helen Keller’s discovery of Self Love as the cause of more sufferings are really worth-learning. Can there be some German heaviness in it, something not like its witty compound words like Schadenfreude? Now everyone is posing as a philosopher. Yes, why not, everyone is one's own saviour as well as one's own detractor. Now a step misplaced is something like a fait accompli. Now it's all about skin-deep beauty. Now racking one's brain can be dubbed as 'nut', 'staid', 'boring'. Now sweet words do more for one's daily bread. That's our today's world roaring ahead like the natural resources embowered in its bosom are endless... Like we are so sure of
not dying tomorrow.