Thursday, November 23, 2017

My Own Voice: Wish not like jumping the gun


Can it be that simple? Say such voicing against, such looming threat of protest can be viewed as a milestone advance through our nascent democracy in exile. Need of such is undisputed and salient, given the apparent decline at the source as for this state of being shackled to bread-and-butter or this oblivion of doing nothing until it affects one's own interest. There was ever one gesture we have recently witnessed, Jonangwa's claim for its two seats in our parliament in exile. Yes, for the present case, we have gained something from it, the transparency, the things we have made those at the helm hold forth as to ease our strained willingness to know. But the dirty or undoing thing is saying something and doing something else, the copied wiles. The venom of regionalism is wafting from it, the offshoot of the last row surrounding Sikyong Poll. Now the danger I find is not just our being half-baked, rumour-oriented so far, but not getting that ours stands on a fragile footing in exile, just for regaining the freedom we have been waiting for, not for such a petty crude fashion, such narrow sense of belonging here like our fellow Tibetan in Tibet rejoicing full individual rights there, like we can cast ourselves to such a puerile air of fervour marked by siding as having nothing else to do other than wasting time on Wechat, the dangerous app, and facebook.

If we have our own firm footing, like back in Tibet, then regionalism is solved, for the system of governance based on regional to central entities and the relative agency of performances. The ruling party doesn't stand for any regions, as each has its own government. But how here without a square foot of land of ours? How it has gone to such a high illusion like we have ours here?

Notwithstanding PT's own words on the importance of the administration rather than the figure, it is coming about as just figure-oriented. In a performing democracy on a firm footing, figure-oriented is a normal case like extolling to the sky to hurling shoes, eggs at him or her. For the latter case of hurling eggs or pouring down a packet of grain flour on to the highest political leader, as the case is normal in France, a Tibetan recounted me about his witnessing such as something unbelievable, and at last held it as a sort of thrill. When I countered him saying it stands for liberty and right, he was immobile and mute with a sour expression.

“What befalls me, if I happen to do so to our sikyong, now LS? Can I be lynched by a lurking group, or branded as something so abnormal so ready on our lips in blackening others?” said I.

He was all mute and disported as being unable to digest my countering remark.

“You’re right.” He blurted out at last.

In essence, regionalism, especially here in exile, is stark futile and undoing to our great cause at hand. In an alien land, when standing out as of our incommunicado and thereby excommunication, our floundering gestures, our gawking in quandary, our taking everything silently, our state of being crestfallen and downtrodden, how we can’t come up to it, the simple sentiment, we are the same, the fated ones?

Such narrow sense of protection or belonging is like a blind one, having no sense of ratiocination and understanding but just a blind fancy. And it leads into further derangement: from a narrow sphere to a narrower one to one’s family to one’s loved ones to one’s lover to oneself at last, sad and forlorn and breathing in a rarefied air.

And so sadly, PT’s own way of countering is rather rash. He could have done a thorough investigation on it before coming out so. Sadly, it can be said as yet another rash after the last one. The crucial need of voicing against but with a firm ground of understanding. As His Holiness the Dalai Lama’s words like one should get the law down to word by word to break it in a clever way.

Vive Le Tibet!  

Sunday, November 12, 2017

Always Immature I Find Myself?


"The happiness we seek, a genuine lasting peace and happiness, can be attained only through the purification of our minds. This is possible if we cut the root cause of all suffering and misery— our fundamental ignorance." ~His Holiness the Dalai Lama
 "You can only be young once. But you can always be immature."~ Dave Barry
*
'Our fundamental ignorance', as the wording is daunting, so to see the other way, stark diametric to how we take in, darned and tinselled as glittering to be pursued for but just for a great deal of oddity, the monolith of it, in the form of always 'needs not met, inundated by taken as unwanted ones'. If taken an attempt to look through the other way so far, thanks for our having this inner resource of being able to maintain mindfulness, this run of neuron maintainable, it's possible to remain as a boulder yet with some intimation with 'magic like or dreamlike' as what it is.

Great Life to you all here! 

Wednesday, November 1, 2017

སྒྱུ་རྩལ། འཕྲུལ་རིག ཚན་རིག དགེ་བཤེས་ལགས། སྒོར་མོ། ད་ངའི་ལྟ་བ་གང་དུ་ཡོད།

༢༠༡༧།༡༠།༣༡

འཇིག་རྟེན་གྱི་ཤེས་བྱ་རིག་གནས་སྒྱུ་རྩལ་འཕྲུལ་རིག་སོགས་ནི་རྟོག་འཆར་སྒྲོ་བཏགས་རང་བཞིན་བརྗོད་བདེ་བའམ་བདེན་འཛིན་ཅན་གྱི་ཡིད་འགུག་མཁས་པའི་ལམ་ནས་དྲངས་པ་ཤ་སྟག་རེད། གཞན་འཕྲུལ་རིག་གམ་ཚན་རིག་དག་ཕལ་ཆེ་བ་རྒྱུ་འབྲས་རྟེན་འབྱུང་དང་འབྲེལ་བའི་ཤེས་བྱ་འཕྲལ་གྱི་བདེ་བ་སྐྲུན་ཆེད་ཆེས་ཚད་ཅན་རེད། དམའ་རིམ་རྒྱུ་འབྲས་རྟེན་འབྱུང་གི་གོ་བ་ཙམ་ཡོད་ཀྱང་བདེན་ཞེན་འདིས་ཐོག་མའི་རྙེད་རིམ་ནས་སླད་ཀྱི་འདོད་པས་བདས་པའི་ཚོང་དོན་ལྟོ་གོས་གཏམ་ལས་འགྲན་རྩོད་ཀྱི་རང་བཞིན་ལས་མཐར་རྒུད་པར་ནི་གོར་མ་ཆག་གོ །ད་བདེན་ཞེན་འདི་འཕུང་བྱེད་ཀྱི་རྩ་བ་རེད། སྒྱུ་མ་མཁན་གྱི་སྔགས་རྫས་ཀྱི་སྦྱོར་བས་སྤྲུལ་བའི་རི་ཁང་ཁྱིམ་ཡུལ་ལྗོངས་མི་རྟ་གླང་འཕྲུལ་འཁོར་སོགས་བཞིན། རང་རྒྱུད་ཀྱི་མ་དག་པའི་བློས་སམ་རྟོག་པས་ཕར་བཏགས་ཙམ་སྒྱུ་མའི་སྤྲོས་པ་འདི་ལྟ་བུ་ལས་བདེན་པར་གྲུབ་པ་རྡུལ་ཙམ་ཡང་ཡོད་མ་རེད་ཅེས་ཟེར་ན། དངོས་གནས་སྨྱོས་འདུག་ཟེར་དང་ཟེར། མཉམ་མེད་རྣམ་འདྲེན་བཞི་པ་ཤཱཀྱ་སེང་གེ་ཐབས་མཁས་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་ལྡན་པས་ཀྱང་སངས་རྒྱས་པའི་མཛད་པ་མཛད་ནས་བདུད་རྩི་ལྟ་བུའི་ཆོས་ཤིག་བདག་གིས་རྙེད་པ་དེ་སུ་ལ་བསྟན་ཀྱང་གོ་བར་མི་འགྱུར་བས་མི་སྨྲ་བའི་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱིས་ནགས་གསེབ་ཏུ་གནས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ན། ཐ་མལ་བ་ང་ལྟ་བུས་སུ་ལ་གོ་བསྡུར་ཙམ་བྱ་ས་ཡོད། དགེ་བཤེས་ལགས་ཤིག་དང་ལྷན་གྲོས་ཙམ་བྱས་པ་བརྒྱུད་ཁོང་གི་བཤད་འགྲོས་ནི་རྒོད་ཅིང་མི་བརྟན་པར་སྣང་སྟེ། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའི་དོན་ལ་ཚུགས་ཐུབ་ཏུ་མེད་པ་ཟེར་ཡང་དེ་ཡང་དོན་ལ་རྒྱུ་རྐྱེན་དུ་མས་བྱས་པའམ་འདུས་བྱས་རྟེན་འབྱུང་ཡིན་པ་ལས་ཚུགས་ཐུབ་རང་སྐྱ་བ་མེད་ཚུལ་དང་། དེས་ན་དེ་ཙམ་ལས་ཆགས་པ་ཇི་ལྟར་ཟློག་ནུས་ཞེས་དྲིས་སྐབས། བསྒོམས་ན་ཡོང་ཟེར། དཔེར་ན། བུད་མེད་ཤིག་ལ་མཚོན་ན་མི་གཙང་རྒྱུ་དྲུག་ལས་གྲུབ་པ་དེ་ལས་བུད་མེད་རང་བཞིན་གྱིས་སམ་ཚུགས་ཐུབ་ཏུ་མེད་པའི་དོན་ལྟ་བུ་ཟེར། དེ་ནི་འཕྲལ་གྱི་ཐབས་མི་སྡུག་པ་སྒོམ་པ་ལྟ་བུ་རེད་འདུག་ཅེས་ལབ་པས་ལན་དམིགས་བསལ་མིན་འདུག བཏགས་ཆོས་དཔེར་ན་ཤིང་རྟ་ལྟ་བུ་རྣམ་པ་བདུན་གྱིས་བཙལ་ཀྱང་མི་རྙེད་པས་རྟོག་བཏགས་ཙམ་གྱི་གོ་བ་ཡོད་ཡོད་འདྲ་འདུག་མོད། འོན་ཀྱང་གདགས་གཞི་མེད་པ་ག་ལ་ཡིན་ཟེར། ཚུགས་ཐུབ་ཏུ་མེད་ཚུལ་ཡང་འདུས་བྱས་རྟེན་འབྱུང་ལས་གཞན་ངོ་ལེན་བྱེད་མི་ཕོད་པ་གསལ། མཚན་འཛིན་གྱི་དམིགས་གཏད་ཡོངས་བཤིག་དགོས་པ་མིན་ནམ་ཞེས་དྲིས་པས། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཟེར་བ་ལས་གོ་བ་ཟབ་པ་རྟོག་བཏགས་ཙམ་ཡིན་ཟེར། རྟོག་བཏགས་ཙམ་དེ་ཡང་ཚུགས་ཐུབ་ཏུ་མེད་པ་གོང་སྨོས་བཞིན་རེད། ང་ཚོས་ཚུགས་ཐུབ་ཏུ་གྲུབ་པར་འཛིན་པ་ལས་རྒྱུ་རྐྱེན་དུ་མ་འདུས་པ་ལས་བྱས་པ་ག་ལ་འཛིན་ཟེར། བསྒོམས་ན་ཡོང་ཟེར། དེས་ན་རྒྱུ་རྐྱེན་དུ་མ་འདུས་པ་ལས་བྱས་པ་ཤེས་ཀྱང་ཆགས་སྲིད་ཀྱི་རེད་པ་ཞེས་དྲིས་པས། མ་བསྒོམས་པར་མི་ཡོང་ཟེར། དེ་ནས་སྟོང་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོར་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་སྣང་བ་མེད་པ་ལས་འཕྲོས་དེའི་ངོ་བོར་སྟོང་སངས་ངེ་སྣང་བ་ལས་གཞན་མེད་ཟེར། མཚན་འཛིན་གྱི་དམིགས་གཏད་ཡོངས་བཤིག་ཚུལ་འདི་ཡིན་ནམ། དེས་ན་དེ་ལྟར་བཤིག་དགོས་ན་སྣང་བ་སྒྱུ་མའི་དོན་སྒྱུ་མ་རང་ཡིན་དགོས་པ་དང་། ཚུགས་ཐུབ་ཏུ་མེད་ཚུལ་འདུས་བྱས་རྟེན་འབྱུང་ཡིན་པ་ཙམ་གྱི་ག་ལ་འགྲིག་སྙམ། བདེན་པར་མ་གྲུབ་པ་ང་ཚོར་སྣང་བ། ངོ་ཚོས་ཚོར་བ། ང་ཚོས་མྱོང་བ་ནས་ཆ་འཇོག་ཚུལ་ལྟར་ལ་སྦྱོར་དགོས་པ་ཆེས་གསལ་སྙམ། དེ་མིན་ན་ཇི་ཙམ་སྦོམ་སྦོམ་འདྲ་དང་ཚུལ་མཐུན་མཐུན་འདྲ་ཡ་རབ་རབ་འདྲ་བཤད་ཅིང་རྣམ་པ་བསྟན་ཀྱང་མཐར་འབབ་ས་བུད་མེད་ན་ཆུང་གི་སེམས་སྒོར་མོ་ལ་ཡིན་པ་ཡང་རྒྱུ་མཚན་ཞིག་ཡོད་པ་སྟེ། དེ་ཡོད་ན་ག་རེ་ཡིན་ནའང་བྱེད་ཐུབ་ཅེས་ཁ་སངས་བདེ་སངས་ངང་བརྗོད་མཁན་མང་པོ་ཕྲད་མྱོང་། མཐར་ཁ་ཡོད་ལག་ཡོད་ཅིག་ལ་རེ་ན་སྣ་ཐག་ཐུང་བ་མིན་ནམ། མི་རྟག་པ་དང་འདུས་བྱས་རྟེན་འབྱུང་བསམས་པས་ཕན་འབྲས་རླབས་པོ་ཆེ་ཡོད་དང་ཡོད་མོད། འོན་ཀྱང་མཚན་འཛིན་གྱི་དམིགས་གཏད་ཡོངས་བཤིག་དགོས་ན། དེ་ཙམ་ནི་གཅམ་བུའི་ཟོལ་ཙམ་ལས་བདེན་ཞེན་ག་ལ་ཟློག་ནུས་སྙམ་མོ།།