Pour
faire le portrait d’un oiseau
Jacques Prevert (1900-1977)
Peindre d’abord une cage
Avec une porte
ouverte
Peindre ensuite
Quelque chose de joli
Quelque chose de
simple
Quelque chose de beau
Quelque chose d’utile
Pour l’oiseau
Placer ensuite la toile contre un arbre
Dans un jardin
Dans un bois
Dans une foret
Se cacher derriere l’arbre
Sans rien dire
Sans bouger…
Parfois l’oiseau arrive vite
Mais il peut aussi mettre de longues
annees
Avant se decider
Ne pas se decourager
Attendre
Attendre s’il le faut pendant des annees
La vitesse ou la lenteur de l’arrivee
De l’oiseau n’ayant accun rapport
Avec la reussite du tableau
Quand l’oiseau arrive
S’il arrive
Observer le plus profond silence
Attendre que l’oiseau entre dans la cage
Et quand il est entre
Fermer doucement la porte avec le pinceau
Puis
Effacer un a un tous les barreaux
Et ayant soin de ne toucher accune des
plumes
De l’oiseau
Faire ensuite le portrait de l’arbre
En choisissant la plus belle de ses
brances
Pour l’oiseau
Peindre aussi le vert feuillage et la
fraicheur du vent
La poussiere du
soleil
Et le bruit des bêtes de l’herbe dans la
chaleur de l’ete
Et puis attendre que l’oiseau se decider a
chanter
Si l’oiseau ne chante pas
C’est mauvais signe
Mais s’il chante c’est bon signe
Signe que vous pouvez signer
Alors vous arrachez tout doucement
Une des plumes de l’oiseau
Et vous ecrivez votre nom dans un coin de
tableau.
འདབ་ཆགས་ཤིག་གི་རི་མོ་སྐྲུན་ཆེད།
Jacques Prevert (1900-1977)
ཐོག་མར་ལྕགས་ཁྲ་ཞིག་བྲིས་ཤིག
དེའི་སྒོ་ཕྱེ་ཡོད་པ།
དེ་འཕྲོར་བྲིས་ཤིག
གང་ཞིག་མཚར་བ།
གང་ཞིག་སྤྱིར་བཏང་བ།
གང་ཞིག་མཛེས་སྡུག་ལྡན་པ།
གང་ཞིག་བཀོལ་སྤྱོད་ཡོད་པ།
བྱ་དེའི་ཆེད།
དེ་འཕྲོར་རི་མོ་དེ་ཤིང་སྡོང་ཞིག་གི་ཐད་ཏུ་འགེལ་ཞིག
ལྡུམ་རྭ་ཞིག་གི་ནང་ངམ།
སྡོང་ཚོགས་ཤིག་གི་ནང་ངམ།
ཤིང་ནགས་ཤིག་གི་ནང་སྟེ།
དེས་རྒྱབ་ཀྱི་སྡོང་པོ་དེ་སྒྲིབ་པ།
གང་ཡང་མི་སྨྲ་བར།
མ་འགུལ་བའི་ངང།
སྐབས་འགར་བྱ་དེ་འབྱོར་ཚད་མྱུར་མོད།
འོན་ཀྱང་ལོ་མང་ཡང་འགོར་སྲིད།
དེས་བློ་ཐག་མ་གཅོད་པའི་སྔོན་ཚུན།
སེམས་ཤུགས་མ་ཆག
སྒུགས་ཤིག
ལོ་དེ་དག་གི་རིང་སྒུག་དགོས་ཀྱང་རུང་།
འབྱོར་ཚད་ཀྱི་མྱུར་དལ་ནི།
འབྲེལ་མ་ཆགས་ཏེ།
རི་མོའི་སྤུས་ཚད་དང་།
བྱ་དེ་འབྱོར་སྐབས།
གལ་ཏེ་དེ་འབྱོར་ན།
ཁྱད་འཕགས་ཀྱི་ལྷིང་འཇགས་མཛོད།
དེ་ལྕགས་ཁྲ་དེའི་ནང་མ་འཛུལ་བར་སྒུགས།
དེ་འཛུལ་ཟིན་པའི་སྐབས།
སྨྲ་འགུལ་མེད་པར་པིར་གྱིས་ཁྲ་སྒོ་དེ་ཆོད།
དེ་ནས།
གཅིག་གཅིག་བྱས་ནས་ཁྲའི་ལྕགས་དག་སུབས།
ཆེས་གཟབ་གཟབ་ངང་སྤུ་སྒྲོར་མ་རེག་ཆེད།
བྱ་དེའི།
དེ་འཕྲོར་ལྗོན་པའི་རི་མོ་ཞིག་གྱིས།
ཡལ་ག་དག་གང་མཛེས་འདེམས་ཐོག
བྱ་དེའི་ཆེད།
ལོ་ལྗང་དང་བསེར་བུའི་དྭངས་ཆ་ཡང་གྱིས།
ཉི་མའི་འོད་ཟེར།
དབྱར་དྲོད་ནང་རྩྭ་གསེབ་འབུ་སྲིན་གྱི་སྒྲ་ཚོགས་བཅས་ཀྱང་།
དེ་ནས་བྱ་དེས་གསུང་སྙན་འབྱིན་མིན་ཐག་གཅོད་བཅུག་ཆེད་སྒུགས།
གལ་ཏེ་བྱ་དེས་གསུང་སྙན་མ་འབྱིན་ན།
དེ་མི་ལེགས་པའི་མཚན་མ་ཞིག་རེད།
གལ་ཏེ་དེས་འབྱིན་ན། ལེགས་པའི་མཚན་མ་ཞིག་རེད།
ཁྱེད་ཀྱི་མཚན་རྟགས་འགོད་ཆོག་པའི་མཚན་མ།
དེས་ན། ཆེས་ལྷིང་བའི་ངང་ཐོགས་ཤིག
བྱ་དེའི་སྤུ་སྒྲོ་ཞིག
དེ་ནས། དེས་རི་མོའི་ཟུར་གྲུ་ཞིག་ཏུ་ཁྱེད་ཀྱི་མིང་བྲིས།
For making the portrait of a bird
Jacques
Prevert (1900-1977)
Paint first
a cage
With the
door open,
Paint later
Something
lovely,
Something
simple,
Something
beautiful,
Something
useful
For the
bird.
Place later
the canvas against a tree
In a garden,
In a wood,
In a forest,
That hides
the tree behind
Without
saying anything
Without
moving…
Sometimes
the bird arrives soon
But it can
also take long years
Before it
decides.
Don’t get
discouraged!
Wait!
Wait if
should during the years.
The speed
and slowness of the arrival
Of the bird
doesn’t have any connections
With the
success of the painting.
When the
bird arrives,
If it
arrives,
Observe
profound silence.
Wait till it enters the cage.
And when it
has entered,
Silently
close the door with the paintbrush.
Then
Efface one
by one those bars
And with
care don’t touch the feathers
Of the bird.
Do later the
picture of a tree
By choosing
so lovely of its branches
For the
bird.
Paint also green foliage and the freshness of wind,
The rays of
the sun
And the
noises of insects of grass in the warmth of summer
And then
wait to let the bird decide to sing.
If the bird
doesn’t sing,
It’s a bad
sign
But if it
sings, it’s a good sign.
Sign that
you can mark.
Well, very
silently, pull out
One of the
feathers of the bird
And write
your name at one corner of the painting.
